Goedenavond, mijn naam is T.H. Zaliger. Bij leven en welzijn ambtenaar ter secretarie in de stede Montfoort. Ik heb nog mogen dienen onder den burgemeester Erpers van Rooyaards. Mijn meerdere was destijds de heer Stalenhoef, bekend van het Museum van Oudheden in de poortkamer. Hier naast mij mijn oud-collega, juffrouw Zeldenrust, typiste en baliebeambte.
Maar nu, nu zijn wij dood en begraven. Wij rustten in vrede. Met dubbel tt en een e. Ik zeg ‘wij’ want mejuffrouw Zeldenrust ligt één rij achter mij en één verdieping lager. Logisch met zo’n naam. Sinds enige tijd liggen wij te woelen in ons graf. En dat valt nog niet mee in een half vergane kist. Sinds enige tijd zeg ik, want tijd is een onbekend begrip onder de groene zoden, alles staat stil. Geen idee dus hoe lang wij ons al vergeten voelen.
Toen wij, oud-Montfoorters, nog vers en fris onder de grond lagen, werd er nog aan ons gedacht, voor ons gebeden en over ons geroddeld. Maar nu, nu voelen we ons weggestopt en vergeten. Waar kan een geïnteresseerde in Oud Montfoort nog iets over ons te weten komen?
In onze tijd stuurde Stalenhoef me de boer op. Onder de mom van controle op hygiëne keek ik rond in boerderijen en bedrijven of er nog oude spullen waren die we mee konden nemen naar ons stadhuis aan de IJssel. Je zou kunnen zeggen dat wij de moderniteit hebben ingebracht en de geschiedenis hebben terug gebracht, naar het Stadhuis, wel te verstaan.
En Stalenhoef maakte samen met mejuffrouw Zeldenrust alles mooi schoon en stalde het uit. In de Poortkamer en op de zolder. En nooit eerder zagen we zoveel burgers in ons mooie stadhuis. Niet meer met de pet in de hand, maar fier op onze geschiedenis.
U ziet hier dwalende geesten. Toch willen we niemand angst inboezemen, daarom dames en heren: Gun ons onze rust! Zorg dat wij weer in vrede kunnen rusten. Zorg voor een ruimte voor de dierbare geschiedenis van de stede Montfoort.
Dwalend in de Hoogstraat kwamen wij de heer Versloot tegen, ongetwijfeld familie van boer Versloot uit Blokland, klopt dat, meneer Versloot?
Ja, dat klopt, daar woonden Opa en Oma.
Dat dacht ik al te kunnen zien. Maar goed , ik dwaal af. In de Hoogstraat bleek ons stadhuis nu een herberg, ons mooie museum was onvindbaar. Meneer Versloot bracht ons daarom hierheen. Edelachtbaren, wij zijn als den dood om eeuwig te moeten blijven spoken. Wij willen geen angst aanjagen! Wij willen in vrede rusten. Met de geruststelling dat hetgeen wij achterlieten, bij u in goede handen is. Zorgt u toch voor de ruimte die de geschiedenis van Montfoort nodig heeft. Meneer Versloot heeft iets over een uniek kans gezegd. Laat hem daar maar over vertellen. Maar één ding wil ík u nog zeggen:
Haal ons uit die muffe grafkelder en schenk ons het licht! Dank u!
U bent somber, meneer Zaliger, maar u heeft nog niet van de unieke kans gehoord om daar verandering in te brengen. Er is nu een kans om in het voormalige Blokker pand, dat zegt u niets, maar dat is in de Keizerstraat, op de hoek van het Havenbrugje, iets moois terug te brengen. Een plek om het verhaal van Montfoort te vertellen, de museale schatten uit uw tijd te exposeren, een toeristisch informatiepunt te maken en misschien wel zelf een Montfoortse knoop te maken.
De Stichting Oud Montfoort wil dat runnen en de eigenaar is erg behulpzaam. Maar er moeten nu 2 dingen worden geregeld. De SOM heeft aan de gemeente gevraagd de energiekosten voor dit jaar te betalen (max 4.000 €) en de bestemming tijdelijk hiervoor aan te passen.
Geachte leden van het forum en de raad. Wat een kans. Past dit niet mooi bij het onderwerp Toerisme en Recreatie ? Helpt u ons om dit mogelijk te maken?